Witam! Wiem, że nie pisałam tu ponad tydzień, ale niestety miałam bardzo dużo zaliczeń na studiach, a do tego jutro niesamowicie trudny egzamin z fizyki teoretycznej, na który praktycznie nic nie umiem... Przejdźmy jednak do bardziej optymistycznej części tego posta, a mianowicie - w ciągu ostatniego tygodnia udało mi się dokonać paru ważnych zmian na blogu! Między innymi, dodałam MNÓSTWO nowych przedmiotów oraz scenek do pobrania oraz całkowicie zmieniłam wygląd strony "motywy" - wcześniej była ona jak dla mnie nieco nieestetyczna oraz wolno się ładowała - było to spowodowane zbyt dużymi obrazami. Teraz wszystko jest okej. Nowy wygląd stronki - zapraszam! Za parę dni powinna pojawić się nowa część historii "Jakoś, gdzieś, kiedyś...". Tymczasem ja zmykam uczyć się na egzamin... Narka! Narka! ~NF-Petz
Witajcie, znów po długim czasie.💤
Przepraszam, że tak dawno nie dodawałam nic nowego - strona z motywami praktycznie nie uległa zmianie od stycznia, a od lutego na blogu nie pojawił się żaden nowy post. Jakoś się z tym wszystkim nie wyrabiałam. Może jakoś w wakacje uda mi się trochę to nadgonić.
Tymczasem, jak zapewne wielu z Was wie, istnieje coś takiego jak ChatGPT. To sztuczna inteligencja, która potrafi w mig stworzyć, co tylko zapragniecie. Wpadłam więc na pomysł, aby napisał mi krótkie opowiadanie Petz-owe, które zilustruję odpowiednimi zdjęciami. Dajcie znać, co o tym sądzicie!
~~~
Na podwórku pełnym radosnych dzieci, skrzypiących huśtawek i wrzasków radości, mieszkał mały piesek o imieniu McFlurry. Był to uroczy psiak o białym, puszystym futerku i czarnym, okrągłym noseczku. McFlurry bardzo kochał swoje podwórko, ale czasami czuł się trochę samotny, ponieważ nie miał żadnych kumpli.
Jednak pewnego dnia wszystko się zmieniło. Pewna dziewczynka o imieniu Zuzia zauważyła samotnego McFlurry'ego i poczuła, że potrzebuje on towarzystwa. Zbliżyła się do niego, klęknęła i zaczęła głaskać go po głowie. McFlurry był zaskoczony, ale bardzo szczęśliwy z tej nieoczekiwanej uwagi.
Od tego dnia Zuzia stała się przyjaciółką McFlurry'ego. Razem biegali po podwórku, bawili się w aportowanie piłki i budowali chatki z liści. McFlurry poczuł, że nie jest już samotny. Teraz miał swoją najlepszą przyjaciółkę, która zawsze poświęcała mu swój czas.
Nie trwało długo, zanim inne dzieci na podwórku zaczęły zauważać, jak zabawny i przyjacielski jest McFlurry. Stopniowo zyskał nowych kumpli, którzy chcieli się z nim bawić i brać go na spacery. Piesek z radością przyjmował ich towarzystwo i cieszył się z każdej chwili spędzonej z nowymi przyjaciółmi.
McFlurry stał się popularnym psiakiem na podwórku, a jego historię rozpowszechniły się wśród innych mieszkańców. Znajomi ludzie przynosili mu smakołyki, a dzieci bawiły się z nim z uśmiechem na twarzy.
To dziś na tyle. Dajcie znać, czy w ogóle czytacie tego bloga, czy odszedł on już w zapomnienie ;)
~NF-Petz
Komentarze
Prześlij komentarz