Witam Was w przedostatnim miesiącu tego roku! Niestety, z racji, że jestem na drugim roku studiów, mam masę roboty i dlatego będę pisać na blogu dość rzadko.
Witam Was po kilkudniowej przerwie!
Zaczęłam już studia - na początku było ciężko przyzwyczaić się do mieszkania samemu w obcym mieście, ale po dwóch dniach wszystko jest już ok i, z racji że nie mam przeładowanego planu zajęć, mogę wrócić do tworzenia na Petz! 👀
Na dziś zaplanowałam kontynuację historii Bali i Moro (po dość długim czasie, bo pierwsza część wyszła na początku lutego)
No to zaczynajmy!~
Następne 2 lata Moro spędził w tej samej alejce. Jakoś sobie radził - co jakiś czas podjadał resztki ze śmietników, a raz na jakiś czas zjadał myszy mieszkające w tym zdezelowanym domu.Wszystko zmieniło się podczas jednej z odwiedzin Bali. Od ostatniej wizyty Bali wydawała się być grubsza. Moro zrozumiał wtedy, że Bali jest w ciąży! Niezmiernie się cieszył, że Bali spodziewa się małego szczeniaczka.
Po paru miesiącach Bali urodziła małego szczeniaczka, którego córka pani Cloudmill nazwała Kimi. Był on bardzo podobny do Bali, lecz uszka miał po Moro. Pani Cloudmill pozwoliła przyjść Moro do jej domu, gdy Bali już urodziła.
I co się wtedy wydarzyło? Córka pani Cloudmill, Mia, zaczęła błagać swoją mamę o to, aby Moro został razem z nimi. Tłumaczyła, że przecież Kimi jest niesamowicie do niego podobny, że na pewno tata da mu wiele niezapomnianych wspomnień i że Moro świetnie dogaduje się z Bali. Pani Cloudmill musiała się zastanowić dość długo, lecz ostatecznie zgodziła się! Powiedziała, że coś da się wykombinować - można wyremontować stary strych, na którym i tak już nic nie ma - to będzie mógł być idealny pokój dla tej psiej rodzinki!
I nie myliła się - Kimi bardzo świetnie dogadywał się z tatą - chodzili razem do lasu, na grzyby i na długie spacery. Bali za to stała się bardziej energiczna, chętna do życia. I nie ma co się jej dziwić - w końcu może mieszkać z miłością swojego życia!
I tak oto skończyła się historia Moro, która zaczęła się tragicznie. Uwierzcie mi - nawet jeśli jesteś w beznadziejnej sytuacji, może się to zmienić z dnia na dzień, a wpływ na to może mieć nawet pozornie nic nie znacząca rzecz taka, jak kupienie jogurtu w sklepie przez naszą sąsiadkę. To jest właśnie efekt motyla.
To na tyle! Mam nadzieję, że historia przypadła Wam do gustu!
~NF-Petz
Komentarze
Prześlij komentarz